web browser

مرورگر وب (به انگلیسی: Web browser) (که معمولاً به مرورگر خلاصه می‌شود) به نوعی نرم‌افزار کاربردی گفته می‌شود که برای دریافت، نمایش و مرور اطلاعات از وب جهان‌گستر مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک منبع اطلاعات با یک شناسانه یکنواخت منبع (به انگلیسی: URI) شناخته می‌شود، این منبع می‌تواند یک صفحه وب، تصویر، ویدئو یا هر نوع اطلاعاتی دیگری باشد.

هر چند مرورگرها برای دسترسی به وب جهان‌گستر طراحی شده‌اند، اما از آن‌ها می‌توان برای دسترسی به اطلاعات سرورهای وب در شبکه‌های خصوصی یا پرونده‌ها در فایل سیستم‌ها هم استفاده کرد.

محبوب‌ترین مرورگرهای وب عبارتند از: کروم، اج (به دنبال اینترنت اکسپلورر)، سفاری، اپرا و فایرفاکس.

mvc

Model–view–controller - MVC 

در مهندسی نرم‌افزار، مدل-نما-کنترل‌گر یا ام‌وی‌سی (Model–view–controller - MVC) به یک الگوی معماری نرم‌افزار گفته می‌شود. لگوی ساختاری ام‌وی‌سی به جداسازی داده‌های کاربرد(از جملهٔ محتویات بخش مدل) از مؤلفه‌های ارائه شده به‌صورت گرافیکی (بخش نما) و منطق مربوط به پردازش ورودی‌ها (بخش کنترل‌گر) اقدام می‌نماید. هدف الگوی ساختاری ام‌وی‌سی صرفاً یکپارچگی در ساختار نرم‌افزار است و به کمک آن بدست گیری نرم‌افزار در راستای مدیریت و گسترش به سادگی انجام می‌گیرد.

مجموعه پروتکل اینترنت

لایه کاربرد - لایه حمل - لایه اینترنت - لایه پیوند

DNS

ساناد سرواژهٔ سامانهٔ نام دامنه 

(به انگلیسی: Domain Name System)، (به اختصار DNS) خوانده می‌شود. DNS یک سیستم سلسه‌مراتبی نام‌گذاری برای کامپیوترها، سرویس‌ها، یا هر منبع دیگری که به شبکه اینترنت یا یک شبکه خصوصی (LAN) متصل بوده، می‌باشد. وقتی می‌خواهید وارد وبگاهی شوید، باید نشانی کارساز وبش را بدانید. نشانی کارساز وب با نشانی آی‌پی مشخص می‌شود. اما به خاطر سپردن نشانی آی‌پی، دشوار است. می‌توان به جای نشانی آی‌پی، از نام‌های دامنه استفاده کرد. برای هر نشانی آی‌پی یک نام دامنه در نظر گرفته شده‌است. مثلاً نشانی آی‌پی وبگاه گوگل ۱۷۳٫۱۹۴٫۳۳٫۱۰۴ است. برای دسترسی به گوگل، می‌توانید از این نشانی آی‌پی یا نام دامنه آن یعنی www.google.com استفاده کنید.

اینترانت

درون‌نت یا اینترانت به انگلیسی: Intranet) شبکه‌ای داخلی (با تملک سازمانی یا خصوصی) است که از پروتکل‌های مرتبط با اینترنت و به‌ویژه، تکنولوژی وب برای سازماندهی شبکه استفاده می‌کند. (برای مثال می‌توان از پروتکل‌های TCP/IP/HTTPاستفاده نمود) در حقیقت اینترانت مقیاس بسیار کوچکی از کل اینترنت ولی خصوصی است؛ بر خلاف اینترنت که هیچکس مالک آن نیست.